III - Bogotá - Torre Colpartia y más

I wracamy znowu do Bogoty.. czarującego miasta pełnego uśmiechniętych ludzi i hipnotyzującej muzyki.

Swój spacer wzdłuż Carrera Séptima rozpoczęłam od zwiedzania Mirador Torre Colpartia. Jest to najwyższy budynek w Kolumbii ma 196m wysokości a ukończony został niewiele ponad 30 lat temu w 1979r. Ma 50 pięter. Świetnym pomysłem jest wejście i obejrzenie panoramy miasta w wersji 360 stopni jednak my mieliśmy bardziej ambitne plany dlatego na szczycie mnie nie było. [Monserrate miało być grane.]

Rok temu w 2012r. zastosowano oświetlenie LEDowe i w nocy robi duże wrażenie.

***

I’m coming back to Bogotá.. a charming town full of cheerful people and mesmerizing music.

My walk along the Carrera Séptima started from visiting the Mirador Torre Colpartia. It is the tallest building in Colombia; is 196m high and was completed not so long ago just over 30 years ago in 1979. It has 50 floors. A great idea is to enter and see the panorama of the city in 360 degree version but we had more ambitious plans so I haven’t seen this one – another time. [for me this time Monserrate was meant to be.]

A year ago, in 2012 was placed LED lighting on the building so it’s very impressive at night.

Idąc na południe zobaczyłam teatr wojewódzki – Teatro Municipal Jorge Elicier Gaitán. Pierwszy teatr otwarto tutaj już w 1890r. i od razu stał się centrum wydarzeń kulturalnych miasta. Kolumbijski przywódca Jorge Elicier wybrał to miejsce na scenę swojego życia politycznego.

***

Walking south, I saw a provincial theater – Teatro Municipal Jorge Elicier Gaitán. The first theater was opened here in 1890 and immediately became the center of cultural events of the city. Colombian leader Jorge Elicier chose this place for the stage of his political career.

Spacerując Carrera Séptima, która w sumie przypomina deptak, minęliśmy Iglesia de las Nieves przy której zatrzymaliśmy się na dłuższy moment. Bardziej rozbudowana nazwa tego kościoła to Iglesia de Nuestra Señora de las Nieves – świątynia katolicka wzniesiona w 1585r. Była jednym z pierwszych kościołów w Bogocie. Od tego czasu przeszła wiele rekonstrukcji. Posiada wiele elementów bizantyjskich. Architektem, który zajął się przebudową i rozwinięciem katedry był Arturo Jaramillo. Wnętrze jest udekorowane różnymi obrazami z epoki kolonialnej.

***

When you walk down Carrera Séptima – which by the way looks more like promenade you will see Iglesia de las Nieves. The full name of the church is Iglesia de Nuestra Señora de las Nieves – catholic church built in 1585r. It was one of the first churches in Bogotá. Since then has undergone many reconstructions. It has many elements of Byzantine style. The architect, who led the reconstruction and development of cathedral was Arturo Jaramillo. The interior is decorated with various paintings from the colonial era.

II - Bogotá - Parque 93

Dzisiaj było w planach mało więc ze zwiedzania zobaczyłam tylko Parque 93 i kawiarnie – w końcu jestem w Kolumbii światowej stolicy kawy.

***

Today the plan wasn’t so overwhelmed with attractions just visiting Parque 93 and cafes – in the end I was in Colombia, the world capital of coffee.

 

Parque 93 okiem obcokrajowca to mały schludny skwerek niedaleko Zona Rosa [Zona T – dla wtajemniczonych dzielnica – imprezownia]. Podobno jest to jedno z najpopularniejszych miejsc zakupowych mieszkańców stolicy jak i zagłębienie dobrych restauracji. Warto zwrócić uwagę na drzewa. Główny narodowy roślinny symbol to palma woskowa, drugim w kolejności jest storczyk. Na skwerku spędziliśmy troszkę czasu poczym nie śpiesznie przenieśliśmy się do kafejki obok – Juan Valdez.

***

Parque 93 in the eye of a foreigner is a small neat little square near the Zona Rosa [Zona T – for insiders – party district]. Apparently this is one of the most popular places in the capital for shopping and hollow of good restaurants. Note the trees. The main national plant is wax palm and the second in line orchid. We spend some time there after which we moved to the cafe next door – Juan Valdez.

I tutaj kilka słów wiedzy zaczerpniętych ze studiów podyplomowych. Co to w ogóle jest?

Juan Valdez to marka organizacji kolumbijskiej, która zrzesza plantatorów i handlarzy kawy. Zajmuje się promowaniem kolumbijskiej kawy za granicą. Jest to również fikcyjna postać grana przez prawdziwego człowieka ubranego w tradycyjny strój plantatora kawy z osiołkiem. Jest to też w ramach promocji sieć kawiarni typu Starbucks czy Coffee Heaven.

***

And here a word of knowledge drawn from postgraduate studies. What is this Juan Valdez?

Juan Valdez is a brand of Colombian organization that brings together farmers and traders of coffee. Promotes Colombian coffee abroad. It is also a fictional character played by a real man dressed in traditional costume of coffee farmer with a donkey. It is also, as a part of promotion, coffee chain places like Starbucks or Coffee Heaven.

I - Bogotá - Bogotá Beer Company, Usaquén

Nie ma to jak oddanie sprawie.. moje pierwsze kroki na ziemiach Ameryki Południowej. Po 15 godzinnym locie kiedy to była już noc czasu lokalnego [czyli w Polsce już druga doba dla mnie się zaczynała] wylądowaliśmy w dzielnicy Usaquén. W nocy wszystko ma swój odmienny wygląd. Bardziej magiczny.

***

Well this is how some people are devoted to the things what they love.. my first steps in the lands of South America. After a 15 hour flight when it was night local time [i.e. in Poland already started the second day for me – jet lag] we went to the beautiful district of Usaquén. At night, everything has a different look. More magical.

Kiedyś było to malutkie miasteczko – teraz część wielkiej ponad 8 milionowej metropolii. Głównym miejscem jest Plaza Central de Usaquén z pięknym kościołem. Niestety było po 22 więc tego typu atrakcje turystyczne już pozamykane.

***

It used to be a small town – now part of the great metropolis of more than 8 million people. The main square is Plaza Central de Usaquén with a beautiful church. Unfortunately it was after 22 so this kind of things are already closed for tourists.

Tutaj wspaniała architektura kolonialna komponuje się z ciemnością i światłem latarni nadając lekko tajemniczy wyraz. Kilka chwil spędzonych pod kościołem św. Barbary a potem clue programu czyli piwo w Bogotá Beer Company. Fajne miejsce na spotkanie ze znajomymi – coś typu nasze warszawskie Pawilony tylko w mniejszym wydaniu :-)

***

Here the magnificent colonial architecture blends in with the darkness and the light of lanterns, giving a slightly mysterious impression. A few moments spent near the Church of St. Barbara and then the most interesting part of the evening – beer in Bogotá Beer Company. Great place to meet with friends – something like our Warsaw Pawilony only smaller :-)

Akcja, która ubawiła mnie najbardziej to grzejniki gazowe. Obstawiałam, że na dworze jest ok. 18–20C ciepła tak, że bez sweterka spokojnie możesz pomykać po ulicach a tu włączone grzejniki gazowe w barach [gdzie przecież u nas się je zapala przy –5C].

O mało nie umarłam ze śmiechu jak to zobaczyłam – i z gorąca jak się okazało, że pod jednym usiadłam :D

***

The thing which amused me the most is gas heaters. I bet that the temperature was between 18 – 20C so that no sweater is necessary but here gas heaters in bars are on [where in Poland we use them when is – 5C outside].

I almost died laughing when I saw them - and I felt like I was on fire when it turned out that I accidently choose a seat near one of them.

A tutaj jeszcze mały bonusik jak kościół św. Barbary – Iglesia de Santa Bárbara de Usaquén – wygląda za dnia.

***

And here is a little bonus how Church of St. Barbara – Iglesia de Santa Bárbara de Usaquén – looks at daylight.

V - Sintra - Miejscowe słodkości - Sweets

W ramach lunchu polecam zjeść ciasteczka tradycyjne dla Sintry w fabryce Piriquita.

A jakie ciasteczka..?

Już śpieszę z odpowiedzą:

– Travesseiro de Sintra – lokalne niesamowicie słodkie ciastko z kruchego ciasta francuskiego z nadzieniem jajecznym (to dłuższe);

– Queijada – tycie coś a’la serniczek z cynamonem.

***

For lunch in Sintra I recommend to eat cookies from traditional Piriquita factory.

What kind of cookies ..?

– Travesseiro de Sintra – Local incredibly sweet cake with brittle French pastry stuffed with egg cream (the longer one);

– Queijada – small cake something like cheese cake with cinnamon.

IV - Sintra - Quinta da Regaleira

Dzisiaj w planach była grana Sintra po raz drugi tym razem z Moniką i Michałem, naszymi gospodarzami. Jak poprzednio droga z dworca Rossio w Lizbonie do Sintry nie zajęła więcej niż 40 minut. Szkoda tylko, że nie wzięliśmy latarek ze sobą bo wtedy zabawa byłaby jeszcze lepsza.

***

Today the we had Sintra in our plans for the second time, this time with Monika and Michał, our hosts. Same as before, the road from the Rossio train station to Sintra did not take more than 40 minutes. It is only a pity that we didn’t take flashlights with us because then we would have even more fun.

Quinta da Regaleira znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Pałac jest znany również jako „Pałac Monteiro Milionera” od przydomku właściciela jakim był António Augusto Carvalho Monteiro.

***

Quinta da Regaleira is stated on the UNESCO World Heritage List. The palace is also known as " Palace of Monteiro the Millionaire ", from the nickname of its first owner, António Augusto Carvalho Monteiro.

Jest to prześliczny malowniczy gotycki zamek z mnóstwem podziemnych przejść w ogrodzie. Tam też można podziwiać prześliczną małą kaplicę jak również prawie podziemne jezioro. Ktoś, kto to budował musiał naprawdę mieć fantazję!

Mnóstwo tajnych przejść, wieżyczek i zakamarków. Jest to wisienka na torcie zwiedzania całej Sintry.

***

It is a lovely picturesque gothic castle with loads of underground passages in the garden. There you can also admire the lovely small chapel as well as almost underground lake. The guy who built all of these had a really great imagination!

Lots of secret passages, towers and corners. This is the icing on the cake of the whole trip to Sintra.

III - Sintra - Palácio de Monserrate

Bardzo się cieszę, z tej pomyłki z mapą kolegi. Dzięki temu udało nam się dotrzeć do tego do tej pory najładniejszego miejsca w Sintrze. Letniskowy domek bardzo mały ale ślicznie zdobiony, rzeźbiony a do tego wspaniały ogród.

***

I am really happy because of this mistake with my friend’s map. Thanks to that we were able to see the most beautiful place in Sintra so far. This summer house is pretty small but beautifully carved and decorated. The Japanese Garden is wonderful as well.

Palácio de Monserrate został zbudowany w 1858 roku dla sir Francisa Cooka, angielskiego baroneta, szlachcica wyższego stopnia.

Jeśli macie mało czasu możecie dać sobie spokój ze zwiedzaniem Murów Maurów ale Monserrate jest obowiązkowe :-)

***

Palácio de Monserrate was built in 1858 for Sir Francis Cook, an English baronet.

If you don’t have much time you can easily omit the Moorish Castle but you can’t omit this masterpiece :-)

II - Sintra - Parque & Palácio da Pena

Pałac ten znajduje się na najwyższym szczycie Serra de Sintra. Można go odnaleźć na liście światowego dziedzictwa UNESCO a także jest jednym z siedmiu cudów Portugalii. Został wybudowany na ruinach klasztoru Hieronimitów, założonego w XVI wieku. Wystrój zamku został zachowany dokładnie tak jak mieszkała w nim rodzina królewska w XIX wieku.

Na zwiedzanie tego cudownego miejsca zdecydowanie trzeba poświęcić ok. 2 godzin.
Polecam link to strony z informacjami o parkach w Sintrze.

***

The palace is located on the highest peak of the hill called Serra de Sintra. It is placed on the UNESCO World Heritage Site and it is as well one of the Seven Wonders of Portugal. The palace was built on the ruins of the Jeronimos Monastery, founded in the XVI century. The decor of the castle has been preserved exactly as it was while royal family was living there in the XIX century.

To explore this wonderful place you definitely need to spend about 2 hours at least.
I really recommend the link with information about parks in Sintra.

Co ciekawe historia pałacu zaczyna się już w średniowieczu kiedy to kaplica została dedykowana Naszej Pani z Peny, która właśnie została wybudowana na wzgórzach Sintry. Zgodnie z tradycją budowla pojawiła się zaraz po ukazaniu się Maryi. Intrygujące..

***

The palace's history started in the Middle Ages when a chapel dedicated to Our Lady of Pena was built on the top of the hill above Sintra. According to tradition, the construction occurred after an apparition of the Virgin Mary. [Wikipedia]

Dziwne jest dla mnie pojęcie przestrzenne dawnych Portugalczyków. O ile place w samej Lizbonie mają ogromne i przestronne o tyle pokoje pałacowe są bardzo malutkie!
Łóżko królewskie to chyba ma jakieś 160 cm długości.

Zwiedzanie pałacu było świetną zabawą zwłaszcza, że za nami szła para dowcipnisiów, którzy przez cały czas dorzucali swoje komentarze.

***

The concept of space of former Portuguese seems very strange to me. While the squares in Lisbon are huge and spacious the rooms in palace are cramping small – unreasonable!
The king’s bed probably is 160 cm long.

Visiting the palace was a great fun especially since there were a couple of pranksters ahead of us and all the time they were making fancy comments and jokes.

W czasie przerwy na lunch zorientowałyśmy się, że mapka jaką dostałam od kolegi, który tutaj był i polecił nam zwiedzić to nie Zamek Maurów tylko Monsserate i byłyśmy przekonane, że zwiedziłyśmy nie to co nam rekomendowano więc po ogrodach Peny musiałyśmy koniecznie zaliczyć to trzecie miejsce :D

[Jak wróciłyśmy to się okazało, że nasi gospodarze nigdy nie byli w Monsserate a mapka należała do kogoś innego :D]

***

During the lunch break we realized that the map which I got from a friend who was here and told us to visit the place was not Moorish Castle but Monsserate and we were convinced that we have visited not what we were recommended so after the gardens of Pena we had to include the third place: D

[As we got back home it turned out that our hosts had never been in Monsserate – the map belonged to someone else: D]

Po lunchu przespacerowałyśmy się ogrodami Peny gdzie miedzy innymi widziałyśmy kaplice, malownicze mostki, stół i tron królowej i małe domki jak dla hobbitów. Park jest jak swego rodzaju labirynt, mnóstwo wąskich dróżek, które mogą doprowadzić do bardzo ciekawych rzeczy – podążaj za mapą:-)

Potem zjechałyśmy do centrum Sintry i poszłyśmy do Palácio de Monserrate.

***

After the lunch we went for a long walk around the Gardens of Pena where we saw chapels, picturesque bridges, table and throne of the queen and small houses like for hobbits. The park has a labyrinth system of paths and narrow roads, connecting the palace to the many points of interest throughout the park – follow the map :-)

Then we returned to the center of Sintra, and head to the Palácio de Monserrate.